Menu Menu Menu

Maak (online) afspraak

Kennelhoest

Symptomen

Kennelhoest bij de hond is een zeer besmettelijke infectie van de luchtpijp en de grote luchtwegen (bronchiën) in de longen. Het wordt veroorzaakt door verschillende soorten virussen en een bacterie genaamd Bordetella Bronchiseptica. Deze bacterie is van dezelfde soort die bij de mens kinkhoest veroorzaakt. De bacterie krijgt meestal de kans om aan te slaan nadat de luchtwegen al ontstoken zijn geraakt door een virusinfectie. Deze secundaire bacteriële infectie geeft vaak ernstigere klachten dan een virusinfectie

Besmetting

Vanwege de besmettelijkheid van kennelhoest komt het het meest voor bij honden die frequent in aanraking komen met grotere groepen verschillende honden. De naam zegt het al, want een kennel is bij uitstek een situatie waar kennelhoest kan worden overgedragen tussen honden. Maar ook in uitlaatgroepen, op hondenshows of andere situaties in het dagelijks leven waar honden hun soortgenoten tegenkomen of op plekken komen waar veel andere honden zijn geweest, lopen honden risico van een infectie met kennelhoest. De infectie komt tot stand door inademing...

Laat meer zien

Behandeling

De hond kan in principe goed zelf genezen van kennelhoest en er is meestal geen medicatie nodig. Soms kunnen ernstige complicaties optreden, waarvan de meest bedreigende een bacteriële longontsteking is. Deze is slecht behandelbaar met antibiotica en de hond wordt ernstig ziek. Wanneer de hond symptomen van kennelhoest vertoont is het dan ook verstandig om een dierenarts te raadplegen voor lichamelijk onderzoek en met name om de longen te onderzoeken om tijdig een secundaire bacteriële infectie te onderkennen. Wanneer noodzakelijk zal er een antibioticum worden...

Laat meer zien

Voorkomen

Het ziek worden van kennelhoest kan worden voorkomen door vaccinatie van de hond. De jaarlijkse ‘standaard’-vaccinatie beschermt tegen het belangrijkste kennelhoestvirus. Met de jaarlijkse ‘kennelhoest’-vaccinatie via de neus wordt de hond ook beschermd tegen de bacterie. Een gevaccineerde hond kan wel besmet raken met het virus en de bacterie maar zal niet meer ziek worden. In overleg met uw dierenarts kan het besmettingsrisico voor kennelhoest bij uw hond vastgesteld worden en de juiste vaccinatie op maat voor uw hond worden gegeven.

Parvo virus

Besmetting

Jaarlijks ziet elke dierenartsenpraktijk een aantal pups met Parvo. Parvo is een virusziekte die jonge honden ernstig ziek maakt en vaak leidt tot de dood. De meeste pups met Parvo komen uit de ‘hondenhandel’. Dit zijn kennels en/of puppyboerderijen, waar vaak verschillende hondenrassen te koop zijn en grote aantallen puppies bij elkaar gehuisvest worden. Deze pups zijn vanaf veel verschillende locaties bij elkaar gebracht, vaak vanuit het buitenland. De vaccinatiestatus van deze hondjes is lang niet altijd bekend en daardoor lopen zij een groot risico...

Laat meer zien

Symptomen

Het virus is uitermate besmettelijk en veroorzaakt 6-10 dagen na besmetting zeer acute en hevige maag- en darmontstekingen. De symptomen zijn sloomheid, braken, (bloederige) diarree, geen eetlust en uitdroging.

De besmetting kan eenvoudig door de dierenarts vastgesteld worden met een test in het braaksel of de ontlasting. De hond moet dan direct in quarantaine (isolatie) worden gebracht, zodat hij/zij niet meer in contact komt met andere dieren. En er moeten strenge hygiënische maatregelen worden getroffen bij de verzorging.

Behandeling

Helaas is er geen goed medicijn tegen virusziekten, daarom bestaat de behandeling uit ondersteunende maatregelen voor het zieke dier. Veel honden overleven de massale aanval van het virus op het lichaam niet. Hoe ouder en hoe sterker de pup is, hoe groter de kans om te overleven. Daarnaast is het belangrijk de diagnose zo snel mogelijk te stellen, zodat de ondersteunende therapie de pup een overlevingskans kan bieden. Het virus is zeer sterk en kan 3-6 maanden overleven in de omgeving. Het laat zich zeer...

Laat meer zien

Voorkomen

Het belangrijkste om Parvo te voorkomen, naast aankoop van een pup van een fokker en niet van een handelaar, is vaccinatie tegen het virus. Het advies is om een pup op een leeftijd van 6, 9 en 12 weken en 1 jaar in ieder geval te vaccineren. Eventueel nog extra in het eerste levensjaar wanneer er een hoger risico is. Vervolgens is het zeer verstandig om ook de volwassen hond voldoende vaak te blijven vaccineren. Voor informatie over het vaccinatieschema kunt u terecht bij uw Sterkliniek dierenarts.

Ziekte van Weil (Leptospirose)

Ziekte van Weil (Leptospirose)

Als hondeneigenaar laat u uw hond jaarlijks vaccineren tegen de ziekte van Weil. Maar wist u dat de ziekte van Weil slechts één van de verschijningsvormen van de complexere ziekte leptospirose is?

Verschillende varianten

Leptospirose wordt veroorzaakt door bacteriesoorten die over de hele wereld voorkomen, de zogenaamde leptospiren. Van deze leptospiren bestaan diverse varianten die verschillende ziektebeelden bij honden kunnen veroorzaken. De ziekte van Weil is daarvan de bekendste en beruchtste, maar ook andere verschijningsvormen van leptospirose zijn beschreven. Omdat besmette dieren ook mensen kunnen infecteren (dit heet zoönose) is een goede bescherming tegen leptospirose gewenst.

Symptomen

Een hond raakt besmet doordat leptospiren vanuit de leefomgeving via wondjes of de slijmvliezen het lichaam van de hond binnendringen. In sommige gevallen blijven de symptomen beperkt tot algemene ziektesymptomen zoals verminderde eetlust, braken en koorts. Maar het ziektebeeld kan ook verergeren waarbij de hond uitgeput raakt, spiertrillingen en gele slijmvliezen krijgt, gaat hoesten, diarree krijgt en ernstige nierproblemen ontwikkelt. Een hond met leptospirose heeft intensieve medische zorg nodig. Bij niet-gevaccineerde dieren heeft een ernstige leptospirose-infectie vaak een dodelijke afloop.

Besmetting

Via urine scheiden geïnfecteerde honden leptospiren uit en besmetten daarmee de leefomgeving. Met name uitlaatplaatsen, grasvelden en stilstaand (zwem)water zijn beruchte besmettingshaarden. Kleine knaagdieren, zoals muizen en ratten, spelen een rol bij de verdere verspreiding en instandhouding van leptospiren in het milieu. Elke hond kan besmet raken met leptospiren, zowel in de stad als op het platteland. Bijna elke hond eet wel eens gras of zwemt graag. Op zulke momenten komt de hond in contact met leptospiren. Door jaarlijks te vaccineren bouwen honden de noodzakelijke...

Laat meer zien

Nieuwe varianten

Tot voor kort veroorzaakten vooral de twee serogroepen Canicola en Icterohaemorrhagiae ziektegevallen in West-Europa. De huidige vaccins beschermen uitstekend tegen deze twee varianten. Steeds vaker echter, worden ook andere varianten in West-Europa aangetroffen behorend tot de serogroepen Australis en Grippotyphosa. De huidige vaccins beschermen hier niet tegen. Wilt u uw hond ook tegen deze nieuwe varianten beschermen dan kan dat met een nieuw vaccin. Indien u deze maximale bescherming wenst voor uw hond neem dan contact op met uw Sterkliniek Dierenarts.

Hondsdolheid (Rabiës)

Hondsdolheid (Rabiës)

Hondsdolheid of Rabiës wordt veroorzaakt door een virus, het Lyssa virus dat bij dieren kan voorkomen en op de mens kan worden overgedragen. Het virus bevindt zich bij besmette dieren onder andere in het speeksel en verspreidt zich na contact via de zenuwbanen door het lichaam. Als het virus de hersenen bereikt ontstaan de kenmerkende gedragsveranderingen waar de ziekte zijn naam aan te danken heeft: hondsdolheid. Het virus kan behalve honden ook andere zoogdieren besmetten. Zonder tijdige behandeling verloopt hondsdolheid meestal dodelijk.

Hoe wordt rabiës overgedragen

Besmette dieren scheiden het virus via speeksel uit. U kunt met het virus in aanraking komen door een beet, maar ook doordat een besmet dier u krabt of likt. Het virus dringt het lichaam binnen door wondjes in de huis of via de slijmvliezen (ogen, mond). Als het virus eenmaal in het zenuwstelsel terechtkomt zal de ziekte zich verder ontwikkelen. De ziekte is dan dodelijk. Door medicatie en inenting kan worden voorkomen dat het virus in het zenuwstelsel terechtkomt.

Ziekteverschijnselen

Bij dieren is veranderend gedrag één van de eerste symptomen. Honden en katten vertonen vooral agressief gedrag. Landbouwhuisdieren zonderen zich af van de kudde. Rabiës kan op basis van de klinische symptomen in twee typen worden ingedeeld:
• Rabiës Furiosa
• Rabiës Paralytica

Symptomen Rabiës Furiosa

• Rusteloosheid
• Agressief, vijandig, bijterig
• Verhoogde speekselproductie
• Seksuele opwinding
• Gebrul/gehuil
• Verlamming
• Sterfte

Symptomen Rabiës Paralytica

• Doorzakken en zwaaien van de achterste delen van het dier
• Schuw gedrag
• Kwijlen
• Weigering van voedsel
• Staart wordt naar één zijde getrokken
• Verlamming van de anus
• Verlamming, dier valt om
• Sterfte na 48 uur

Preventieve maatregelen

Dieren kunnen beschermd worden tegen rabiës door middel van een vaccinatie. Voor meer informatie hierover kunt u contact opnemen met uw dierenarts. Voor het reizen met dieren naar het buitenland gelden voor verschillende landen verschillende regels. Dieren zijn in het algemeen door vaccinatie goed beschermd tegen rabiës, maar het is toch aan te bevelen het contact met zoogdieren in risicolanden zoveel mogelijk te vermijden. Mede omdat de eigenaar van het huisdier vaak ook risico loopt om contact te hebben met zo’n dier. Voor de invoer...

Laat meer zien

Maatregelen bij verdenking van besmetting

Als uw huisdier verschijnselen van rabiës vertoont dient u zo snel mogelijk uw dierenarts of de NVWA (Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit) te waarschuwen. Onder verantwoordelijkheid van de NVWA zal onderzoek worden ingesteld naar de mogelijke besmetting. Indien er een officiële verdenking volgt, worden er maatregelen genomen om de verspreiding van het virus te voorkomen. Diereigenaren zijn wettelijk verplicht hieraan mee te werken. Afhankelijk van de omstandigheden kan het dier in quarantaine worden geplaatst of geëuthanaseerd worden voor onderzoek op rabiës. Er bestaat helaas geen test...

Laat meer zien

Maatregelen bij besmetting

Voor dieren die rabiës hebben bestaan helaas geen medicijnen. Ook dieren die mogelijk in contact zijn geweest met een besmet dier moeten worden onderzocht. De NVWA voert dit contactonderzoek uit om verspreiding te voorkomen. Contactdieren die correct gevaccineerd zijn tegen rabiës worden nog een keer gevaccineerd. Andere contactdieren worden gedurende 6 maanden in officiële quarantaine geplaatst en gevaccineerd of geëuthanaseerd en onderzocht. De Gemeentelijke of Gemeenschappelijke Gezondheidsdienst (GGD) wordt bij een besmetting door de NVWA op de hoogte gesteld. De GGD gaat na welke contacten...

Laat meer zien

Baarmoederontsteking (Pyometra)

Symptomen

• ziek, algehele malaise, door de benen zakken
• geen eetlust, eventueel braken
• veel drinken en veel plassen, dit is soms ook het enige opvallende verschijnsel
• soms uitvloeiing uit de vulva

Diagnose en behandeling

Indien u vermoedt dat uw hond een baarmoederontsteking heeft of wanneer uw hond één van bovenstaande symptomen vertoont, neemt u best spoedig contact op met onze praktijk, DAP Doetinchem-Zeddam via het telefoon nummer 0314-663000 (Zeddam) of 0314-324631 (Doetinchem). Een baarmoederontsteking is in beginsel een spoedgeval en zal ook als zodanig door ons worden behandeld! Na een algemeen klinisch onderzoek worden de verder te nemen stappen met u overlegd. Via echografie of met een röntgenfoto kan de baarmoeder in beeld worden gebracht. Eer kan een bloedonderzoek...

Laat meer zien

Oorzaak

Om het ontstaan van een baarmoederontsteking bij de hond goed te begrijpen is het belangrijk om te weten dat de teef een erg lange cyclus heeft, gemiddeld zo’n 6 maanden. Het hormonale verloop tijdens de cyclus is vergelijkbaar aan het verloop bij een drachtige teef. Na de loopsheid stijgt het hormoon progesteron, ook wel het ‘zwangerschapshormoon’ genoemd. Dit hormoon zorgt ervoor dat de baarmoederklieren gestimuleerd worden en vloeistof produceren, hierdoor kan wand van de baarmoeder dikker worden en ontstaan er holtes met kliervocht in de...

Laat meer zien

Cushing

Symptomen

De ziekte van Cushing is een veel voorkomende hormonale ziekte bij de hond. De honden met de ziekte van Cushing drinken veel (en plassen dus ook veel), willen meer eten, gaan vaak slechter in hun vacht zitten en kunnen ook kale plekken en andere huidproblemen ontwikkelen, ze verliezen spiermassa en krijgen vaak een hangbuik. Vaak wordt het uithoudingsvermogen minder, wat zich o.a. uit in veel hijgen . Ook kan zich op termijn suikerziekte ontwikkelen. Niet alle symptomen hoeven tegelijkertijd voor te komen.

Diagnose

De diagnose van de ziekte van Cushing wordt meestal gesteld op basis van een speciaal urineonderzoek. Soms is bijkomend een bloedonderzoek nodig of aanvullende diagnose met behulp van echo van de buik of een scan van het hoofd.

Behandeling

Als men er op tijd bij is, is de ziekte vaak goed te behandelen. De meest toegepaste behandeling is met medicijnen. Dit medicijn moet dagelijks worden toegediend. De dierenarts zal regelmatige controle van het bloed uitvoeren om te zien of de hond de juiste dosering krijgt. Soms is een operatie aangewezen.

Ontstaanswijze

De ziekte van Cushing wordt veroorzaakt door een overmaat aan cortisol, een hormoon, in het bloed. Deze overmaat aan hormoon veroorzaakt de ziekteverschijnselen. Het wordt afgegeven door de bijnier. Er zijn twee vormen van de ziekte van Cushing: de hypofyse-afhankelijke vorm, waarbij een kleine goedaardige tumor in de hypofyse, een klein orgaan in de hersenen, ervoor zorgt dat de bijnieren teveel hormoon gaan produceren. Ca. 85% van de honden met ziekte van Cushing heeft de hypofyse-afhankelijke vorm. Ten tweede is er de bijnierafhankelijke vorm, waarbij...

Laat meer zien

Nierfalen

Nierfalen

Nierinsufficiëntie is een andere naam voor nierfalen. Het is een aandoening waarbij de nieren het filteren van het bloed en uitscheiden van afvalstoffen in de urine, niet meer naar behoren kunnen doen. Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor het nierfalen. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen 2 vormen: • Acute of plots optredende nierinsufficiëntie: ontstaat door een duidelijke oorzaak die de functie van de nier belemmert, bijvoorbeeld een niersteen die de urinewegen blokkeert, het opnemen van giftige stoffen (zoals antivriesvloeistof), extreme uitdroging zodat er te...

Laat meer zien

Symptomen

• Acute nierinsufficiëntie: urineproductie houdt op, plots erge lusteloosheid • Chronische nierinsufficiëntie: het meest typische symptoom is polyurie/polydipsie (veel plassen en daardóór veel drinken). Doordat de nefronen beschadigd zijn kunnen ze het water niet meer resorberen uit de urine, daardoor moet het dier heel veel water drinken om het watergehalte in zijn lichaam op peil te houden. In het eindstadium van de ziekte kan de urineproductie stilvallen. • Andere symptomen van chronische nierinsufficiëntie zijn slecht eten, lusteloosheid, braken en gewichtsverlies. Vaak hebben deze katten ook...

Laat meer zien

Diagnose

De symptomen kunnen een indicatie geven, maar de diagnose zal bevestigd worden door een bloedonderzoek. Eventueel kunnen radiografie en echografie een toegevoegde waarde hebben.

Behandeling

• Acute nierinsufficiëntie: afhankelijk van de oorzaak. Indien mogelijk kan geprobeerd worden om de oorzaak weg te nemen.
• Chronische nierinsufficiëntie: deze ziekte kan men niet genezen. De behandeling zal bestaan uit het aanpassen van het voer. Speciaal ‘nierbeschermende’ eiwitarme voeding kan de achteruitgang van de nieren remmen, maar helaas niet stoppen.
Dit kan aangevuld worden met het toedienen van medicatie die een invloed heeft op de doorbloeding van de nieren.

Prognose

• Acute nierinsufficiëntie: afhankelijk van de oorzaak
• Chronische nierinsufficiëntie: behandeling kan de achteruitgang van de nieren afremmen, maar helaas niet stoppen. Uiteindelijk zullen er zoveel functionele nierdeeltjes afsterven dat de nieren hun werk niet meer kunnen doen. De ziekte loopt dan ook uiteindelijk fataal af. Deze achteruitgang kan met behandeling echter maanden tot jaren duren, zodat het dier gedurende die tijd toch nog een comfortabel leven zal kunnen lijden.

Artrose

Artrose

Artrose is een degeneratieve aandoening van één of meerdere gewrichten. Een gewricht is de verbinding tussen twee botten met daar omheen het gewrichtskapsel. Om soepel te kunnen bewegen is het bot bedekt met glad en elastisch kraakbeen en zit er gewrichtsvloeistof als smeermiddel in het gewricht. Als er slijtage in dit systeem optreedt, wordt er gesproken van artrose. Het kraakbeen in het gewricht wordt beschadigd, de schok dempende werking in het gewricht vermindert, er ontstaat een ontstekingsreactie en het gewricht doet pijn. Het lichaam probeert...

Laat meer zien

Hoe ontstaat deze kraakbeenschade?

Bij oudere dieren ontstaat artrose door een natuurlijk verouderingsproces. Er wordt meer kraakbeen afgebroken dan dat er nieuw gevormd wordt en een beschadiging herstelt minder goed. Dieren die een aangeboren gewrichtsprobleem of ontwikkelingsstoornis hebben zoals elleboogdysplasie, OCD in de schouder of heupdysplasie zullen eerder artrose ontwikkelen. Ook een trauma of een ontsteking kan leiden tot artrose. Een trauma ter hoogte van het gewricht kan ontstaan ten gevolge van bv. een breuk of een gescheurde kruisband. Een ontsteking kan veroorzaakt worden door een infectie, bv. een...

Laat meer zien

Wat zijn de symptomen?

Bij honden wordt vooral startkreupelheid of ochtendstijfheid opgemerkt. De hond staat moeilijk op, loopt mank of onregelmatig, wil niet graag mee gaan wandelen, wil niet springen of traplopen. Hij/zij kan pijn uiten bij bepaalde beweging, piepen of grommen of de poot hoog houden. Bij katten is het veel moeilijker om artrose op te merken. Ze zullen minder bewegen en meer slapen, ze lopen wat stijver, soms kan kreupelheid worden opgemerkt en ze springen bv niet meer op de vensterbank.

Hoe wordt artrose vastgesteld?

Gewrichten met artrose hebben vaak een verminderde beweeglijkheid en zijn pijnlijk bij strekken en buigen. Het gewricht kan opgezet zijn indien het ook ontstoken is. Er kan een röntgenfoto gemaakt worden waarmee de diagnose bevestigd wordt. Artrose is niet te genezen maar wel te behandelen Omdat we artrose niet kunnen genezen, is de behandeling erop gericht de vicieuze cirkel te doorbreken en de symptomen te verminderen. Ze bestaat uit 4 pijlers: • gewichtsbeheersing • gecontroleerde beweging • ontstekingsremmers met ook een pijnstillende werking • remmen...

Laat meer zien

Professionele begeleiding

Wij bieden u de mogelijkheid om met uw hond of kat regelmatig op controle te komen tijdens onze kosteloze artroseconsulten bij een gediplomeerde paraveterinair. Met behulp van hierboven genoemde maatregelen proberen we de toename van de artrose te verminderen en de kwaliteit van leven aanzienlijk te verbeteren.
Er zijn verschillende artrose pakketten waaruit u kunt kiezen. Aarzel niet om hierover meer informatie te vragen bij één van onze medewerkers.

Huidaandoeningen

Huidaandoeningen

Huidproblemen komen zeer veel voor bij honden. Het meest opvallende symptoom bij huidaandoeningen is jeuk. Een hond kan zichzelf tot bloedens toe kapot krabben of bijten. Maar ook huidproblemen zonder opvallende jeuk komen voor. Er zijn heel veel verschillende oorzaken voor huidaandoeningen. De uiterlijke kenmerken van huidaandoeningen komen vaak erg overeen; het is lastig om op grond van deze uiterlijke kenmerken een diagnose te stellen. Het kost vaak veel tijd en onderzoek om de oorzaak te achterhalen. Een huidpatiënt is veelal een ingewikkelde puzzel. Het...

Laat meer zien

Allergie

Als alle infectieuze oorzaken zijn uitgesloten of onder controle zijn en uw huisdier blijft jeuk houden, is het mogelijk allergisch. Het immuunsysteem beschermt ons en uw huisdier wanneer ziektekiemen zoals bacteriën en virussen het lichaam binnendringen. Het zet een heleboel reacties in gang met als doel de schadelijke kiem te doden. Maar soms reageert het immuunsysteem ook op onschadelijke stoffen in onze omgeving, zoals pollen of huisstofmijt, dan spreken we van een allergie. Bij de mens denken we dan vooral aan astma, hooikoorts of eczeem....

Laat meer zien

Vlooienallergie

De meest voorkomende allergie bij de hond is vlooienallergie dermatitis, uw huisdier is dan allergisch voor het speeksel dat de vlo injecteert in de huid wanneer ze bloed zuigt waardoor een heftige jeuk ontstaat, vnl. op de rug en staartbasis. Daarbovenop kan zich een bacteriële infectie ontwikkelen zoals bv. een ‘hotspot’. De allergie uit zich meestal in de zomer maar kan het hele jaar voorkomen. De diagnose wordt gesteld aan de hand van het klinisch beeld, soms kunnen vlooien of vlooienuitwerpselen worden aangetroffen, maar aangezien...

Laat meer zien

Voedselallergie

Voedselallergie kan voorkomen bij alle rassen en op alle leeftijden. De jeuk is meestal niet seizoensgebonden, de huidletsels kunnen erg subtiel zijn, bv. terugkerende oorontstekingen en er kunnen maagdarmklachten aanwezig zijn. Voedselallergie en atopie kunnen ook samen voorkomen bij één dier. De diagnose van voedselallergie wordt gesteld op basis van de symptomen en de verbetering op een hypoallergeen dieet, commercieel verkrijgbaar met 1 eiwit en 1 koolhydraatbron, hetzij gehydrolyseerd. Uw dierenarts kan u adviseren welk dieet het meest geschikt is voor uw huisdier.

Atopie

De diagnose van atopie kan nooit perfect objectief worden gesteld, zoals dat bij een gebroken poot of darmtumor wel kan en is eerder een diagnose door uitsluiting van andere oorzaken van jeuk zoals parasitaire aandoeningen, schimmel, etc. en het bestrijden van secundaire bacteriële en gistinfecties. Atopie kan zich bij honden manifesteren als huid- en oorontsteking, verkoudheid of oogontsteking. Atopie start in 75% van de gevallen op jonge leeftijd en komt vaker voor bij bepaalde rassen. Bij aanvang heeft het dier jeuk zonder of met minimale...

Laat meer zien

Contactallergie

Hier gaat het om een beperkte huidreactie t.g.v. een lokale irritatie of allergie, meestal op weinig behaarde zones. Diagnose vindt plaats door uitsluiting. Het kan bijvoorbeeld gaan om allergie tegen het wasmiddel waarin de dekens gewassen worden waarbij het dier vooral op de buik jeuk zal hebben. Maar evengoed om een huidreactie op een nieuwe halsband, jeuk aan de voeten door contact met bepaalde planten, aan de mond door reactie op de voerbak.

Hormonale aandoeningen

Schildklierhormoon is belangrijk voor de groeifase van de haarcyclus en de normale stofwisseling van de huid. Een doffe vacht met schilfering, blijvende kaalheid na scheren, een donker verkleurde huid, terugkerende secundaire infecties en kaalheid op de flanken kan passen bij hypothyroidie (traagwerkende schildklier). Bij de ziekte van Cushing kan een doffe, schilferige vacht voorkomen en symmetrische tot veralgemeende kaalheid vnl. op de romp. De dieren hebben een dunne huid, een slechte wondgenezing en een verhoogde vatbaarheid voor infecties. Daarnaast zijn er vaak enkele opvallende algemene...

Laat meer zien

Hartaandoeningen

Hartaandoeningen

Wist u dat één op de tien honden last heeft van een hartprobleem? Oudere honden zijn zelfs in één op de vier van de gevallen niet helemaal hartgezond! Dat is ook een van de redenen dat uw dierenarts bij de jaarlijkse gezondheidscontrole en voor iedere anesthesie altijd naar het hart zal luisteren. Het hart van de hond is een spierpomp die onderverdeeld is in vier ruimten. Het lijkt veel op ons eigen hart wat functie en structuur betreft. Deze pomp kan bij de geboorte defecten...

Laat meer zien

Klepinsufficiëntie

Klepinsufficiëntie betekent vrij vertaald ‘slecht werkende hartkleppen’. Bij deze afwijking sluiten de hartkleppen van de hond niet goed. Hierdoor stroomt bij elke hartslag een beetje bloed de verkeerde kant op. Gevolg is dat er niet genoeg bloed circuleert om het lichaam te voorzien van genoeg zuurstof. Deze afwijking kan niet verholpen worden, maar het hart kan wel goed worden ondersteund met de juiste medicatie.

Gedilateerde cardiomyopathie

Bij gedilateerde cardiomyopathie is het hart van de hond vergroot. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een verzwakte hartspier. Het hart kan minder krachtig kloppen en er komt minder bloed in de bloedvaten. Het lichaam van de hond reageert hierop door de bloedvaten een beetje dicht te knijpen, zodat de bloeddruk op peil blijft. Hierdoor moet het hart echter nog harder werken. Deze vicieuze cirkel kan alleen via medicatie doorbroken worden. DOE DE TEST Hoe weet je nu dat je hond mogelijk last van hartproblemen heeft?...

Laat meer zien

Chocoladevergiftiging

Chocoladevergiftiging

ooral rond de feestdagen als Sinterklaas en Kerst, komt het nog al eens voor dat honden chocolade weten te bemachtigen. Vaak is wel bekend dat dit voor honden giftig is, maar niet welke hoeveelheden al een risico vormen en wat de verschijnselen zijn. Chocolade bevat onder andere theobromide wat ernstige vergiftigingen kan veroorzaken bij honden. Het behoort tot de groep methylxantines waartoe ook cafeïne en theofylline behoren. Deze plantaardige alkaloïden geven een stimulatie van het centraal zenuwstelsel en de hartspier. Daarnaast geven ze een relaxatie...

Laat meer zien