Menu Menu Menu

Maak (online) afspraak

Huidproblemen bij kat en hond
Huidproblemen komen zeer veel voor bij katten en honden. Het meest opvallende symptoom bij huidaandoeningen is jeuk. Een hond of kat kan zichzelf tot bloedens toe kapot krabben of bijten. Maar ook huidproblemen zonder opvallende jeuk komen voor. Er zijn heel veel verschillende oorzaken voor huidaandoeningen. De uiterlijke kenmerken van huidaandoeningen komen vaak erg overeen; het is lastig om op grond van deze uiterlijke kenmerken een diagnose te stellen. Het kost vaak veel tijd en onderzoek om de oorzaak te achterhalen.

Een huidpatiënt is veelal een ingewikkelde puzzel. Het verhaal van de eigenaar, de symptomen bij uw huisdier, de resultaten van verder onderzoek zoals cytologie, biopten, bloedonderzoek etc. zijn de belangrijkste onderdelen. De complete puzzel zal een veel duidelijker beeld geven wat er met uw huisdier aan de hand is dan 1 puzzelstuk. De meest voorkomende oorzaken van jeuk of huidafwijkingen zijn:
1. Infecties
2. allergieën
3. hormonale aandoeningen
Als eenmaal de diagnose is gesteld, zal er samen met u een behandelplan worden opgesteld en worden er afspraken gemaakt voor de nacontroles.
Lees meer:
Infecties
Bacteriën
Bacteriën kunnen een oppervlakte, een oppervlakkige en een diepe huidontsteking veroorzaken die pyodermie wordt genoemd. De meest bekende voorbeelden van een bacteriële huidontsteking zijn hot spot, folliculitis en acne.
Gisten en schimmels
De meest voorkomende gist bij kleine huisdieren heet Malassezia. Deze gist kan oorontstekingen veroorzaken, maar ook voeten, buik en hals zijn voorkeursplaatsen. Honden met een onderliggende allergische huidaandoening, hormonale ziekte of keratinisatie stoornis zijn het meest gevoelig om een gistinfectie te krijgen.
Katten en honden maar ook konijnen en knaagdieren hebben vaak last van schimmelinfecties. De symptomen kunnen variëren van een kleine kale plek tot veralgemeende schilfers en korsten of erge ontstekingen. Een schimmelinfectie is erg besmettelijk, niet alleen tussen dieren onderling, maar ook voor uzelf. Het is dus belangrijk dat er een correcte diagnose wordt gesteld en u goed wordt begeleid bij de behandeling.
Parasieten
Vlooien
De parasieten die iedereen goed kent, zijn vlooien en teken. Vlooien zijn erg vervelend, niet alleen omdat de volwassen vlooien erge jeuk bij uw huisdier kunnen veroorzaken, ze dragen ook lintwormen over en de eitjes, larven en poppen verstoppen zich in uw woning. Een éénmalige behandeling van uw huisdier is bijgevolg onvoldoende. Onze assistentes kunnen u goed informeren over de beste vlooienbestrijding voor uw huisdier en de omgeving. Maar bedenk goed: voorkomen is beter dan genezen! Daarom adviseren wij u uw huisdier maandelijks preventief tegen vlooien te behandelen.
Teken
De meest voorkomende teek in onze streken heet Ixodes. Zijn levenscyclus omvat 3 stadia: larve, nymf en volwassen teek. Tijdens elk stadium heeft de teek een bloedmaaltijd nodig om te kunnen verpoppen. De tekenbeet zelf veroorzaakt meestal weinig problemen bij uw huisdier, maar als de teek te lang blijft zitten, kan hij ziektes overdragen zoals borreliose, anaplasma en haemobartonella. Onze assistentes kunnen u tonen hoe u op een correcte manier een teek bij uw huisdier verwijdert en u adviseren over een geschikte preventieve behandeling.
Luizen
Luizen komen minder vaak voor bij huisdieren en zijn makkelijk te bestrijden. Ze zijn diersoortspecifiek dus u hoeft niet bang te zijn dat u zelf besmet wordt.
Mijten
Als laatste parasieten zijn de mijten aan de beurt. Demodex is een mijt die in de haarfollikels leeft en vnl. kale plekjes bij pups veroorzaakt. Afhankelijk van de uitgebreidheid van de letsels, de leeftijd en gezondheidstoestand van u huisdier maken we ons weinig of juist heel veel zorgen. Een uitgebreide demodicosis vraagt om een strikte behandeling en als het gaat om een volwassen hond, dan moet worden gezocht naar de onderliggende ziekte die de afweer ondermijnt. Demodex komt zelden voor bij de kat.
Scabies en Notoedres zijn schurftmijten bij resp. hond en kat. Ze veroorzaken extreme jeuk. De mijten kunnen niet altijd teruggevonden worden bij microscopisch onderzoek, daarom wordt bij vermoeden van schurft steeds een trial therapie gegeven.
Cheyletiella is een schilfermijt die zoals haar naam laat vermoeden, schilfering veroorzaakt met variabele jeukklachten.
De larve van de herfstgrasmijt kan jeuk veroorzaken bij de voeten, oorranden en buik en komt voor van juli tot oktober.

Allergie
Als alle infectieuze oorzaken zijn uitgesloten of onder controle zijn en uw huisdier blijft jeuk houden, is het mogelijk allergisch. Het immuunsysteem beschermt ons en uw huisdier wanneer ziektekiemen zoals bacteriën en virussen het lichaam binnendringen. Het zet een heleboel reacties in gang met als doel de schadelijke kiem te doden. Maar soms reageert het immuunsysteem ook op onschadelijke stoffen in onze omgeving, zoals pollen of huisstofmijt, dan spreken we van een allergie. Bij de mens denken we dan vooral aan astma, hooikoorts of eczeem. Bij honden en katten uit een allergie zich vaak in huidproblemen. Allergie kan onderverdeeld worden in 4 groepen: vlooienallergie, voedselallergie, atopie en contactallergie.
Vlooienallergie
De meest voorkomende allergie bij de hond en kat is vlooienallergie dermatitis, uw huisdier is dan allergisch aan het speeksel dat de vlo injecteert in de huid wanneer ze bloed zuigt waardoor een heftige jeuk ontstaat, vnl. op de rug en staartbasis. Daarbovenop kan zich een bacteriële infectie ontwikkelen zoals bv. hot spot. De allergie uit zich meestal in de zomer maar kan het hele jaar voorkomen. De diagnose wordt gesteld aan de hand van het klinisch beeld, soms kunnen vlooien of vlooienfaeces worden aangetroffen, maar aangezien allergische dieren zich vaker likken, zijn vlooien makkelijker aan te tonen bij uw andere huisdieren. Verder ondersteunt een goede respons op vlooienbehandeling zonder verdere medicatie ook de diagnose. Het is van groot belang dat alle in-contact dieren én de omgeving gedurende minstens 4 maanden tegen vlooien wordt behandeld. Onze assistentes kunnen u zeer goed adviseren over de beste vlooienbestrijding voor uw dier en bij veel jeukklachten kunt u bij de dierenarts terecht voor een prikje tegen de jeuk.
Voedselallergie
Voedselallergie kan voorkomen bij alle rassen en op alle leeftijden. De jeuk is meestal niet seizoensgebonden, de huidletsels kunnen erg subtiel zijn, bv. terugkerende oorontstekingen en er kunnen maagdarm klachten aanwezig zijn. Voedselallergie en atopie kunnen ook samen voorkomen bij één dier. De diagnose van voedselallergie wordt gesteld op basis van de symptomen en de verbetering op een hypoallergeen dieet, hetzij zelf gekookt, hetzij commercieel verkrijgbaar met 1 eiwit en 1 koolhydraatbron, hetzij gehydrolyseerd. Uw dierenarts kan u adviseren welk dieet het meest geschikt is voor uw huisdier.
Atopie
De diagnose van atopie kan nooit perfect objectief worden gesteld, zoals dat bij een gebroken poot of darmtumor wel kan en is eerder een diagnose door uitsluiting van andere oorzaken van jeuk zoals parasitaire aandoeningen, schimmel,… en het bestrijden van secundaire bacteriële en gistinfecties. Atopie kan zich bij honden manifesteren als huid- en oorontsteking, verkoudheid of oogontsteking. Atopie start in 75% van de gevallen op jonge leeftijd en komt vaker voor bij bepaalde rassen.
Bij aanvang heeft het dier jeuk zonder of met minimale huidletsels zoals roodheid en kleine papels, bij navragen blijken sommige honden reeds een oorontsteking te hebben gehad. De jeuk kan wel/niet seizoensgebonden zijn, afhankelijk van de allergenen die meespelen. Bij chronische, onbehandelde honden treden vanzelfsprekend opvallendere huidletsels naar voor zoals bruinverkleuring van de voetjes, kaalheid, hyperpigmentatie, schilfering, verdikking van de huid en plooivorming, secundaire bacteriële/gist infecties die leiden tot sterk ruikende en vettige vacht…
Wanneer de symptomen atopie doen vermoeden, kan een allergie test worden uitgevoerd. Er zijn 2 allergie testen beschikbaar nl. de intradermale huidtest en de allergie screening via bloedonderzoek.
Omdat er geen genezing is voor atopische dermatitis, moet er levenslang behandeld worden. Het doel van de therapie is de jeuk en ontsteking verminderen en de huid in zo optimaal mogelijke conditie houden waardoor infecties minder kans krijgen. Hyposensibilisatie, cyclosporine, glucocorticosteroiden onderdrukken in respectievelijk 60-70%, 80% en 95% van gevallen de jeuk en ontsteking erg goed, echter glucocorticosteroiden hebben de meeste bijwerkingen. Soms wordt voor een combinatie therapie gekozen. Een ondersteunend dieet is naast shampoo, extra essentiële vetzuren en het continu bestrijden van bijkomende infecties aangewezen om de huidbarrière te verbeteren. Het belangrijkste voor een hond met atopie en zijn eigenaar is dat de behandeling ‘op maat’ moet zijn en dat deze over de tijd heen regelmatig moet worden bijgestuurd naargelang de symptomen. Uw dierenarts kan u het beste adviseren over de mogelijke testen en behandelopties.
Contactallergie
Hier gaat het om een beperkte huidreactie t.g.v. een lokale irritatie of allergie, meestal op weinig behaarde zones. Diagnose vindt plaats door eliminatie. Het kan bijvoorbeeld gaan om allergie tegen het wasmiddel waarin de dekens gewassen worden waarbij het dier vooral op de buik jeuk zal hebben. Maar evengoed om een huidreactie op een nieuwe halsband, jeuk aan de voeten door contact met bepaalde planten, aan de mond door reactie op de voerbak.